الفرق بين المراجعتين لصفحة: «مستخدم:Ay.Zaidan/الملعب الخامس»
لا يوجد ملخص تحرير
لا ملخص تعديل |
لا ملخص تعديل |
||
| سطر ١: | سطر ١: | ||
'''البعثة''' هي تنصيب [[النبي محمد (ص)|محمد بن عبد الله (ص)]] لمقام [[النبوة]] من عند [[الله]]، ونقطة البداية [[لدين الإسلامي|للدين الإسلامي]]. | '''البعثة''' هي تنصيب [[النبي محمد (ص)|محمد بن عبد الله (ص)]] لمقام [[النبوة]] من عند [[الله]]، ونقطة البداية [[لدين الإسلامي|للدين الإسلامي]]. | ||
وفي السنة الأربعين من بعد [[عام الفيل]]، نزل [[الوحي]] على النبي محمد (ص)؛ حين كان مختلياً للعبادة في [[غار حراء]] بالقرب من [[مكة]]. وكانت بداية نبوته مصحوبة بـ<nowiki/>[[المعجزة|المعجزات]]، حيث ذكرت علاماتها في [[الكتب السماوية]] السابقة. وكان عمر محمد (ص) في ذلك الوقت حوالي 40 عاماً. | وفي السنة الأربعين من بعد [[عام الفيل]]، نزل [[الوحي]] على النبي محمد (ص)؛ حين كان مختلياً للعبادة في [[غار حراء]] بالقرب من [[مكة]]. وكانت بداية نبوته مصحوبة بـ<nowiki/>[[المعجزة|المعجزات]]، حيث ذكرت علاماتها في [[الكتب السماوية]] السابقة. وكان عمر محمد (ص) في ذلك الوقت حوالي 40 عاماً. | ||
ويوجد اختلاف في التأريخ الدقيق للبعثة؛ فهو عند [[الشيعة]] في 27 رجب، بينما يشتهر بكثرة عند [[أهل السنة]] في 17 رمضان. وبحسب الروايات، فقد شرع الوحي الإلهي بنزول الآيات الخمس الأولى من [[سورة العلق]]. كما أن أول من آمن بنبي الإسلام من النساء والرجال هما [[السيدة خديجة (ع)]] و<nowiki/>[[الإمام علي (ع)]]. | |||
==واژه‌شناسی== | ==واژه‌شناسی== | ||
بعثت از ریشه «ب- ع- ث»<ref>مفردات، ج1، ص132، «بعث. </ref> به معنای ارسال<ref>العین، ج2، ص112، «بعث. </ref> و برانگیختن<ref>التحقیق، ج1، ص295، «بعث. </ref> یا روانه کردن<ref>مفردات، ج1، ص133.</ref> است. در کاربردهای گوناگون این ریشه، مفهومی مرکب از برگزیدن و فرستادن لحاظ شده که از آن به «برانگیختن» تعبیر می‌شود.<ref>التحقیق، ج1، ص295.</ref> در اصطلاح دینی و کلام اسلامی، بعثت به برانگیختن پیامبران از سوی خدا برای هدایت مردمان اطلاق می‌شود.<ref>فرهنگ شیعه، ص159.</ref> این مفهوم برگرفته از [[آیه|آیات قرآن]] است؛ مانند آیه36 [[سوره نحل]] و آیه ۱۵ [[سوره اسراء]] که در این دو آیه خداوند به ایمان آوردن به خدا و فرستادن پیامبران اشاره کرده، عذاب برای آنها که ایمان نیاورند را یادآور می‌شود. | بعثت از ریشه «ب- ع- ث»<ref>مفردات، ج1، ص132، «بعث. </ref> به معنای ارسال<ref>العین، ج2، ص112، «بعث. </ref> و برانگیختن<ref>التحقیق، ج1، ص295، «بعث. </ref> یا روانه کردن<ref>مفردات، ج1، ص133.</ref> است. در کاربردهای گوناگون این ریشه، مفهومی مرکب از برگزیدن و فرستادن لحاظ شده که از آن به «برانگیختن» تعبیر می‌شود.<ref>التحقیق، ج1، ص295.</ref> در اصطلاح دینی و کلام اسلامی، بعثت به برانگیختن پیامبران از سوی خدا برای هدایت مردمان اطلاق می‌شود.<ref>فرهنگ شیعه، ص159.</ref> این مفهوم برگرفته از [[آیه|آیات قرآن]] است؛ مانند آیه36 [[سوره نحل]] و آیه ۱۵ [[سوره اسراء]] که در این دو آیه خداوند به ایمان آوردن به خدا و فرستادن پیامبران اشاره کرده، عذاب برای آنها که ایمان نیاورند را یادآور می‌شود. | ||