الفرق بين المراجعتين لصفحة: «مستخدم:A.Zaidan/الملعب 1»
لا يوجد ملخص تحرير
لا ملخص تعديل |
|||
سطر ١٢: | سطر ١٢: | ||
==خلفية تاريخية== | ==خلفية تاريخية== | ||
بقي نبي الإسلام (ص) يعتمد على جذع النخلة ويخطب حتى بناء المنبر. وبعد بناء المنبر في السنة السادسة أو السابعة أو الثامنة من الهجرة، وفي أول مرة اعتلى المنبر فيها لإلقاء الخطبة والموعظة، صدر أنين من جذع الشجرة، مثل أنين الناقة الثكلى. أو | بقي نبي الإسلام (ص) يعتمد على جذع النخلة ويخطب حتى بناء المنبر. وبعد بناء المنبر في السنة السادسة أو السابعة أو الثامنة من الهجرة، وفي أول مرة اعتلى المنبر فيها لإلقاء الخطبة والموعظة، صدر أنين من جذع الشجرة، مثل أنين الناقة الثكلى. أو كخوار الثور فنزل النبي (ص) من على المنبرو أتاها ووضع يده عليها حتى سكن أنينها. وفي منتهى الآمال فإن هذه من معجزات رسول الله (ص)، وفي الحديث أنه قال: «لولا أني احتضنت هذا الجذع ومسحت يدي عليه ما هدأ حنينه إلى [[يوم القيامة]].» | ||
[[حضرت محمد (ص)|پیامبر اسلام(ص)]] تا پیش از ساخته شدن منبر، بر تنه درخت خرمایی تکیه میداد و سخن میگفت. پس از ساخته شدن منبر در سال ششم یا هفتم<ref>بحار الانوار، ج21، ص47.</ref> و یا هشتم هجرت<ref>اثاره الترغیب، ج2، ص 383</ref> نخستین بار که برای سخنرانی و موعظه از منبر استفاده کرد، از آن تنه درخت، نالهای همچون ناله ماده شتری که آن را از بچه خود جدا کرده باشند یا همانند صدای گاو<ref>دلائل النبوه، ج2، ص563-564؛ عیون الاثر، ج1، ص278؛ السیرة الحلبیه، ج2، ص366.</ref> به گوش رسید. در این هنگام، حضرت محمد از منبر فرود آمد و تنه درخت را دربرگرفت یا بر آن دست نهاد تا نالهاش خاموش شد.<ref>شرف النبی، ص430؛ الخرائج و الجرائح، ج1، ص165-166.</ref> به نوشته منتهی الآمال، این موضوع از معجزات رسول خدا(ص) بوده و بنابر روایتی، پیامبر فرمود اگر من آن تنه درخت را دربر نمىگرفتم تا قیامت ناله مىکرد.<ref>منتهی الآمال، ج۱، ص۸۴.</ref> | [[حضرت محمد (ص)|پیامبر اسلام(ص)]] تا پیش از ساخته شدن منبر، بر تنه درخت خرمایی تکیه میداد و سخن میگفت. پس از ساخته شدن منبر در سال ششم یا هفتم<ref>بحار الانوار، ج21، ص47.</ref> و یا هشتم هجرت<ref>اثاره الترغیب، ج2، ص 383</ref> نخستین بار که برای سخنرانی و موعظه از منبر استفاده کرد، از آن تنه درخت، نالهای همچون ناله ماده شتری که آن را از بچه خود جدا کرده باشند یا همانند صدای گاو<ref>دلائل النبوه، ج2، ص563-564؛ عیون الاثر، ج1، ص278؛ السیرة الحلبیه، ج2، ص366.</ref> به گوش رسید. در این هنگام، حضرت محمد از منبر فرود آمد و تنه درخت را دربرگرفت یا بر آن دست نهاد تا نالهاش خاموش شد.<ref>شرف النبی، ص430؛ الخرائج و الجرائح، ج1، ص165-166.</ref> به نوشته منتهی الآمال، این موضوع از معجزات رسول خدا(ص) بوده و بنابر روایتی، پیامبر فرمود اگر من آن تنه درخت را دربر نمىگرفتم تا قیامت ناله مىکرد.<ref>منتهی الآمال، ج۱، ص۸۴.</ref> |