الفرق بين المراجعتين لصفحة: «مستخدم:Abu shahab/الملعب الأول»
لا يوجد ملخص تحرير
Abu shahab (نقاش | مساهمات) |
Abu shahab (نقاش | مساهمات) لا ملخص تعديل |
||
| سطر ١٤: | سطر ١٤: | ||
فبناء على هذا الاحتمال وبالنظر إلى کرویة الأرض لا یعنی دحو الأرض انبساطها المادی.<ref>تفسير نسفی، ج4، ص315؛ تفسير مراغي، ج30، ص31-32.</ref> | فبناء على هذا الاحتمال وبالنظر إلى کرویة الأرض لا یعنی دحو الأرض انبساطها المادی.<ref>تفسير نسفی، ج4، ص315؛ تفسير مراغي، ج30، ص31-32.</ref> | ||
== یوم دحو الأرض وأعماله == | |||
وفقاً لبعض الروایات حدث دحو الأرض یوم [[25 ذی القعدة]].<ref>اقبال الاعمال، ج2، ص24-38؛ روضة الطالبين، ص351.</ref> | |||
ویستحب فی هذا الیوم الغسل والصیام،<ref>مشارق الشموس، ج2، ص451؛ مکيال المکارم، ج2، ص35.</ref> وذکر لهما ثواب کثیر.<ref>الکافي، ج4، ص149؛ المصباح، ص514؛ الحدائق الناظره، ج4، ص235.</ref> | |||
==فی الکتب السماویة== | |||
وردت الإشارة إلى دحو الأرض فی الکتب السماویة کالقرآن والتوراة | |||
== | === فی التوراة === | ||
أشار التوراة إلى واقعة دحو الأرض قائلا: | |||
::وَقَالَ اللهُ: «لِتَجْتَمِعِ الْمِيَاهُ تَحْتَ السَّمَاءِ إِلَى مَكَانٍ وَاحِدٍ، وَلْتَظْهَرِ الْيَابِسَةُ». وَكَانَ كَذلِكَ. 10وَدَعَا اللهُ الْيَابِسَةَ أَرْضًا، وَمُجْتَمَعَ الْمِيَاهِ دَعَاهُ بِحَارًا. وَرَأَى اللهُ ذلِكَ أَنَّهُ حَسَنٌ.<ref>الکتاب المقدس، سفر التکوین، 1: 9-11.</ref> | |||
== | === فی القرآن === | ||
== | |||
در قرآن به گسترش زمین (دحوالارض) اشاره شده است.<ref>جامع البیان، ج30؛ ص29؛ التبیان، ج10، ص260؛ الکشف والبیان، ج10، ص127.</ref> آیات ۲۷-۳۳ سوره نازعات، از گسترش زمین پس از آفرینش آسمان‌ها خبر داده است و در آیه ۳۰ از تعبیر «والارض بعد ذلک دحاها» استفاده شده است.<ref>مجمع البیان، ج10, ص660؛ تفسیر سمرقندی، ج3، ص522؛ تفسیر البغوی، ج4، ص444.</ref> در آیه 6 سوره شمس نیز با سوگند به زمین و گستراننده توانای آن، از بسط زمین با این تعبیر «والارض وما طحاها» یاد شده است که بر اساس نظر گروهی، «طحو» در اصل «دحو» بوده؛ «دال» تبدیل به «طا» شد به معنای گستردن، راندن و در اینجا به معنای گستراندن است.<ref>التبیان، ج10، ص358؛ التفسیر الکبیر ج31؛ ص192؛ لسان العرب، ج15، ص4، «طحا».</ref> | در قرآن به گسترش زمین (دحوالارض) اشاره شده است.<ref>جامع البیان، ج30؛ ص29؛ التبیان، ج10، ص260؛ الکشف والبیان، ج10، ص127.</ref> آیات ۲۷-۳۳ سوره نازعات، از گسترش زمین پس از آفرینش آسمان‌ها خبر داده است و در آیه ۳۰ از تعبیر «والارض بعد ذلک دحاها» استفاده شده است.<ref>مجمع البیان، ج10, ص660؛ تفسیر سمرقندی، ج3، ص522؛ تفسیر البغوی، ج4، ص444.</ref> در آیه 6 سوره شمس نیز با سوگند به زمین و گستراننده توانای آن، از بسط زمین با این تعبیر «والارض وما طحاها» یاد شده است که بر اساس نظر گروهی، «طحو» در اصل «دحو» بوده؛ «دال» تبدیل به «طا» شد به معنای گستردن، راندن و در اینجا به معنای گستراندن است.<ref>التبیان، ج10، ص358؛ التفسیر الکبیر ج31؛ ص192؛ لسان العرب، ج15، ص4، «طحا».</ref> | ||