الفرق بين المراجعتين لصفحة: «مستخدم:A.Zaidan/الملعب 1»

مراجعة ٢٣:٣٨، ٢٠ أبريل ٢٠٢٤

https://wikihaj.com/view/%D8%AD%D8%B6%D8%B1%D8%AA_%D8%A7%D9%84%DB%8C%D8%A7%D8%B3(%D8%B9)

إلياس (ع) كان أحد أنبياء بني إسرائيل. اسمه في الكتاب المقدس"إيليا"، وهو المعروف في اللغة العربية باسم إلياس. وقد ورد اسمه هذا في القرآن مرتين، وقد عدّه القرآن مؤمناً من عباد الله الصالحين، ونبياً من المرسلين. ووفقاً لبعض الأحاديث الإسلامية، فإن إلياس (ع) يحظى بحياة دائمة، ويؤدي الحج كل عام برفقة الخضر (ع).

في الكتاب المقدّس

إلياس هو اسم عبري مشتق من إيليا،^[١] ^[٢]وهو نبي من بني إسرائيل، وقد ورد اسمه في الكتاب المقدس باسم "إيليا".^[٣] كما ورد عن عودة يونس بن متى (ع) للحياة على يده بعد عدة أيام من وفاته، وعن شفاء اليسع (ع) كذلك بدعائه.^[٤]

في القرآن

ورد اسم إلياس في القرآن الكريم مرتين، وقد عدّه القرآن مؤمناً من عباد الله الصالحين، ونبياً من المرسلين، كما أُشير لسعيه لمحاربة الوثنيين في زمانه، ودعوتهم إلى التقوى والتوحيد. (سورة الصافات 123 ؛ سورة الأنعام 85-86) ويرى البعض أن المقصود من اِلياسين في الآية 130 من سورة الصافات هو إلياس (ع) نفسه.^[٥]

إلياس في المصادر الإسلامية

وتعتبر المصادر التفسيرية^[٦] والتاريخية^[٧] لدى المسلمين؛ أن إلياس من نسل عمران والد موسى وهارون عليهما السلام.^[٨] وبحسب الروايات فإنه رجل حكيم من نسل هارون من آل إبراهيم (ع)،^[٩] وقد بُعث نبيّاً^[١٠] بعد حزقيل (ع)، وقبل تلميذه اليسع (ع).^[١١]

بُعث (ع) في فترة مُلك أخآب نفسها، وبُعث إلى أهل بعلبك وهي منطقة في الشام،^[١٢] وأرشدهم وحذرهم من عبادة صنم البعل.

او هم‌زمان با پادشاهی اخاب بر مردم بعلبک، منطقه‌ای از شام، مبعوث شدو به هدایت آنان پرداخت و درباره پرستش بت بعل به آنان هشدار داد.^[١٣] وی شکننده بت بعل دانسته شده است.^[١٤] به ‌گزارش شماری از منابع، وی پس از رحلت در بقاع کلب، سرزمینی میان دمشق و حمص و بعلبک، به خاک سپرده شد.^[١٥]

حج‌‌گزاری الیاس

بر پایه برخی ‌گزارش‌ها، الیاس در زمره کسانی است که از زندگانی جاودانه برخوردارند.^[١٦] او هر سال با خضر نبی به حج می‌روند و پس از انجام مناسک حج، از آب زمزم می‌نوشند.^[١٧]همچنین در ‌گزارشی، از دیدار سالانه خضر و الیاس در عرفات سخن گفته شده است.^[١٨] هر چند برخی تاریخ‌نگاران مسلمان در درستی روایاتِ زنده بودن الیاس تردید کرده‌اند.^[١٩]

پانویس

↑ المعرب، ص13؛ واژه‌های دخیل، ‌ص127، «الیاس.
↑ قاموس کتاب مقدس، ص144.
↑ قاموس کتاب مقدس، ص144-145.
↑ الکامل، ج1، ص213؛ تاریخ ابن خلدون، ج2، ص102، 112؛ قاموس کتاب مقدس، ص145.
↑ تفسیر بیضاوی، ج5، ص18؛ الدر المنثور، ج5، ص286.
↑ جامع البیان، ج23، ص109؛ روح المعانی، ج23، ص138.
↑ الکامل، ج1، ص212؛ البدایة و النهایه، ج2، ص5؛ سبل الهدی، ج6، ص318.
↑ تاریخ طبری، ج1، ص461؛ الکامل، ج1، ص212؛ البدایة و النهایه، ج2، ص5.
↑ الکافی، ج1، ص227.
↑ تاریخ طبری، ج1، ص461.
↑ الآثار الباقیه، ص373؛ اعلام النبوه، ص54؛ تاریخ دمشق، ج9، ص206، 209.
↑ تاریخ طبری، ج1، ص461؛ تاریخ دمشق، ج9، ص209؛ الکامل، ج1، ص212.
↑ تاریخ طبری، ج1، ص461؛ تاریخ دمشق، ج9، ص209؛ الکامل، ج1، ص212.
↑ تاریخ طبری، ج1، ص464؛ تاریخ دمشق، ج9، ص209؛ الکامل، ج2، ص212؛ تاریخ جامع ادیان، ص507.
↑ معجم البلدان، ج1، ص470؛ مراصد الاطلاع، ج1، ص211.
↑ المنتظم، ج1، ص361؛ البدایة و النهایه، ج1، ص394-395؛ نمونه، ج19، ص144.
↑ المنتظم، ج1، ص361؛ البدایة و النهایه، ج1، ص394.
↑ البدایة و النهایه، ج1، ص394؛ قصص الانبیاء، ج2، ص242-243.
↑ نک: البدایه و النهایه، ج۱، ص ۳۳۷

منابع

قالب:منابع

منبع اصلی مقاله: دانشنامه حج و حرمین شریفین مدخل الیاس(ع).

الآثار الباقیه: ابوریحان بیرونی (م. 440ق.)، میراث مکتوب، 1422ق؛

الاصابه: ابن حجر العسقلانی (م. 852ق.)، به کوشش علی معوض و عادل عبدالموجود، بیروت، دار الکتب العلمیه، 1415ق؛

اعلام النبوه: الماوردی (م. 450ق.)، به کوشش بغدادی، بیروت، دار الکتاب العربی، 1987م؛

البدایة و النهایه: ابن کثیر (م. 774ق.)، به کوشش علی شیری، بیروت، دار احیاء التراث العربی، 1408ق؛

تاریخ ابن خلدون: ابن خلدون (م. 808ق.)، به کوشش خلیل شحاده، بیروت، دار الفکر، 1408ق؛

تاریخ جامع ادیان: جان ناس، ترجمه: حکمت، تهران، علمی فرهنگی، 1373ش؛

تاریخ طبری (تاریخ الامم و الملوک): الطبری (م. 310ق.)، به کوشش محمد ابوالفضل، بیروت، دار احیاء التراث العربی؛

تفسیر بیضاوی (انوار التنزیل): البیضاوی (م. 685ق.)، به کوشش مرعشلی، بیروت، دار احیاء التراث العربی، 1418ق؛

جامع البیان: الطبری (م. 310ق.)، به کوشش صدقی جمیل، بیروت، دار الفکر، 1415ق؛

الدر المنثور: السیوطی (م. 911ق.)، بیروت، دار المعرفه، 1365ق؛

روح المعانی: الآلوسی (م. 1270ق.)، بیروت، دار احیاء التراث العربی؛

سبل الهدی: محمد بن یوسف الصالحی (م. 942ق.)، به کوشش عادل احمد و علی محمد، بیروت، دار الکتب العلمیه، 1414ق؛

قاموس کتاب مقدس: مستر‌هاکس، تهران، اساطیر، 1377ش؛

قصص الانبیاء: ابن کثیر (م. 774ق.)، به کوشش مصطفی عبدالواحد، دار الکتب الحدیثه، 1388ق؛

الکافی: الکلینی (م. 329ق.)، به کوشش غفاری، تهران، دار الکتب الاسلامیه، 1375ش؛

الکامل فی التاریخ: ابن اثیر (م. 630ق.)، بیروت، دار صادر، 1385ق؛

مراصد الاطلاع: صفی الدین عبدالمؤمن بغدادی (م. 739ق.)، بیروت، دار الجیل، 1412ق؛

معجم البلدان: یاقوت الحموی (م. 626ق.)، بیروت، دار صادر، 1995م؛

المعرب من‌الکلام الاعجمی: الجوالیقی (م. 540ق.)، به کوشش خلیل عمران، بیروت، دار الکتب العلمیه، 1419ق؛

المنتظم: ابن الجوزی (م. 597ق.)، به کوشش محمد عبدالقادر و دیگران، بیروت، دار الکتب العلمیه، 1412ق؛

نمونه: مکارم شیرازی و دیگران، تهران، دار الکتب الاسلامیه، 1375ش؛

واژه‌های دخیل در قرآن مجید: آرتور جفری، ترجمه: بدره‌ای، توس، 1372ش.

[1] المعرب، ص13؛ واژه‌های دخیل، ‌ص127، «الیاس.

[2] قاموس کتاب مقدس، ص144.

[3] قاموس کتاب مقدس، ص144-145.

[4] الکامل، ج1، ص213؛ تاریخ ابن خلدون، ج2، ص102، 112؛ قاموس کتاب مقدس، ص145.

[5] تفسیر بیضاوی، ج5، ص18؛ الدر المنثور، ج5، ص286.

[6] جامع البیان، ج23، ص109؛ روح المعانی، ج23، ص138.

[7] الکامل، ج1، ص212؛ البدایة و النهایه، ج2، ص5؛ سبل الهدی، ج6، ص318.

[8] تاریخ طبری، ج1، ص461؛ الکامل، ج1، ص212؛ البدایة و النهایه، ج2، ص5.

[9] الکافی، ج1، ص227.

[10] تاریخ طبری، ج1، ص461.

[11] الآثار الباقیه، ص373؛ اعلام النبوه، ص54؛ تاریخ دمشق، ج9، ص206، 209.

[12] تاریخ طبری، ج1، ص461؛ تاریخ دمشق، ج9، ص209؛ الکامل، ج1، ص212.

[13] تاریخ طبری، ج1، ص461؛ تاریخ دمشق، ج9، ص209؛ الکامل، ج1، ص212.

[14] تاریخ طبری، ج1، ص464؛ تاریخ دمشق، ج9، ص209؛ الکامل، ج2، ص212؛ تاریخ جامع ادیان، ص507.

[15] معجم البلدان، ج1، ص470؛ مراصد الاطلاع، ج1، ص211.

[16] المنتظم، ج1، ص361؛ البدایة و النهایه، ج1، ص394-395؛ نمونه، ج19، ص144.

[17] المنتظم، ج1، ص361؛ البدایة و النهایه، ج1، ص394.

[18] البدایة و النهایه، ج1، ص394؛ قصص الانبیاء، ج2، ص242-243.

[19] نک: البدایه و النهایه، ج۱، ص ۳۳۷

[١]

[٢]

[٣]

[٤]

[٥]

[٦]

[٧]

[٨]

[٩]

[١٠]

[١١]

[١٢]

[١٣]

[١٤]

[١٥]

[١٦]

[١٧]

[١٨]

[١٩]

@@ سطر ٧: / سطر ٧: @@
 إلياس هو اسم عبري مشتق من إيليا،<ref>المعرب، ص13؛ واژه‌های دخیل، ‌ص127، «الیاس. </ref> <ref>قاموس کتاب مقدس، ص144.</ref>وهو نبي من [[بني إسرائيل]]، وقد ورد اسمه في [[الكتاب المقدس]] باسم "إيليا".<ref>قاموس کتاب مقدس، ص144-145.</ref> كما ورد عن عودة [[يونس بن متى (ع)]] للحياة على يده بعد عدة أيام من وفاته، وعن شفاء [[إليسع|اليسع (ع)]] كذلك بدعائه.<ref>الکامل، ج1، ص213؛ تاریخ ابن خلدون، ج2، ص102، 112؛ قاموس کتاب مقدس، ص145.</ref>
-==در قرآن==
+==في القرآن==
-[[قرآن کریم]] در دو آیه از اِلیاس نام برده و او را مؤمن، از [[بندگان صالح خدا]]، و پیامبری مرسل دانسته و از تلاش وی برای مبارزه با [[بت‌پرستی]] مردم زمانش و فراخواندن آنان به تقوا و [[یکتاپرستی]] سخن گفته است. (سوره صافّات، 123؛ [[سوره انعام]]، 85-86) برخی بر آنند که اِلیاسین در آیه 130 [[سوره صافّات]] نیز همین الیاس است.<ref>تفسیر بیضاوی، ج5، ص18؛ الدر المنثور، ج5، ص286.</ref>
+ورد اسم إلياس في [[القرآن|القرآن الكريم]] مرتين، وقد عدّه القرآن مؤمناً من [[عباد الله الصالحين]]، ونبياً من المرسلين، كما أُشير لسعيه لمحاربة [[الوثنيين]] في زمانه، ودعوتهم إلى التقوى و<nowiki/>[[التوحيد]]. (سورة الصافات 123 ؛ [[سورة الأنعام]] 85-86) ويرى البعض أن المقصود من اِلياسين في الآية 130 من [[سورة الصافات]] هو إلياس (ع) نفسه.<ref>تفسیر بیضاوی، ج5، ص18؛ الدر المنثور، ج5، ص286.</ref>
-==الیاس در منابع اسلامی==
+==إلياس في المصادر الإسلامية==
-منابع تفسیری<ref>جامع البیان، ج23، ص109؛ روح المعانی، ج23، ص138.</ref>و تاریخی<ref>الکامل، ج1، ص212؛ البدایة و النهایه، ج2، ص5؛ سبل الهدی، ج6، ص318.</ref>مسلمانان اِلیاس را از نوادگان عمران، پدر [[موسی(ع)]] و‌ [[هارون(ع)]] می‌دانند.<ref>تاریخ طبری، ج1، ص461؛ الکامل، ج1، ص212؛ البدایة و النهایه، ج2، ص5.</ref>بر پایه روایات، او خردمندی از نوادگان‌ هارون<ref>الکافی، ج1، ص227.</ref>از دودمان [[ابراهیم(ع)]] است که پس از [[حزقیل]] پیامبر و پیش از شاگردش الیسع<ref>الآثار الباقیه، ص373؛ اعلام النبوه، ص54؛ تاریخ دمشق، ج9، ص206، 209.</ref>به پیامبری برانگیخته شد.<ref>تاریخ طبری، ج1، ص461.</ref>
+وتعتبر المصادر التفسيرية<ref>جامع البیان، ج23، ص109؛ روح المعانی، ج23، ص138.</ref> والتاريخية<ref>الکامل، ج1، ص212؛ البدایة و النهایه، ج2، ص5؛ سبل الهدی، ج6، ص318.</ref> لدى المسلمين؛ أن إلياس من نسل [[عمران]] والد [[النبي موسى (ع)|موسى]] و<nowiki/>[[هارون (ع)|هارون]] عليهما السلام.<ref>تاریخ طبری، ج1، ص461؛ الکامل، ج1، ص212؛ البدایة و النهایه، ج2، ص5.</ref> وبحسب الروايات فإنه رجل حكيم من نسل هارون من آل [[النبي إبراهيم (ع)|إبراهيم (ع)]]،<ref>الکافی، ج1، ص227.</ref> وقد بُعث نبيّاً<ref>تاریخ طبری، ج1، ص461.</ref> بعد [[حزقيل (ع)]]، وقبل تلميذه [[اليسع (ع)]].<ref>الآثار الباقیه، ص373؛ اعلام النبوه، ص54؛ تاریخ دمشق، ج9، ص206، 209.</ref>
-او هم‌زمان با پادشاهی اخاب بر مردم بعلبک، منطقه‌ای از شام، مبعوث شد<ref>تاریخ طبری، ج1، ص461؛ تاریخ دمشق، ج9، ص209؛ الکامل، ج1، ص212.</ref>و به هدایت آنان پرداخت و درباره [[پرستش]] بت بعل به آنان هشدار داد.<ref>تاریخ طبری، ج1، ص461؛ تاریخ دمشق، ج9، ص209؛ الکامل، ج1، ص212.</ref> وی شکننده بت بعل دانسته شده است.<ref>تاریخ طبری، ج1، ص464؛ تاریخ دمشق، ج9، ص209؛ الکامل، ج2، ص212؛ تاریخ جامع ادیان، ص507.</ref> به ‌گزارش شماری از منابع، وی پس از رحلت در بقاع کلب، سرزمینی میان [[دمشق]] و [[حمص]] و [[بعلبک]]، به خاک سپرده شد.<ref>معجم البلدان، ج1، ص470؛ مراصد الاطلاع، ج1، ص211.</ref>
+بُعث (ع) في فترة مُلك أخآب نفسها، وبُعث إلى أهل بعلبك وهي منطقة في الشام،<ref>تاریخ طبری، ج1، ص461؛ تاریخ دمشق، ج9، ص209؛ الکامل، ج1، ص212.</ref> وأرشدهم وحذرهم من عبادة صنم البعل.
+او هم‌زمان با پادشاهی اخاب بر مردم بعلبک، منطقه‌ای از شام، مبعوث شدو به هدایت آنان پرداخت و درباره [[پرستش]] بت بعل به آنان هشدار داد.<ref>تاریخ طبری، ج1، ص461؛ تاریخ دمشق، ج9، ص209؛ الکامل، ج1، ص212.</ref> وی شکننده بت بعل دانسته شده است.<ref>تاریخ طبری، ج1، ص464؛ تاریخ دمشق، ج9، ص209؛ الکامل، ج2، ص212؛ تاریخ جامع ادیان، ص507.</ref> به ‌گزارش شماری از منابع، وی پس از رحلت در بقاع کلب، سرزمینی میان [[دمشق]] و [[حمص]] و [[بعلبک]]، به خاک سپرده شد.<ref>معجم البلدان، ج1، ص470؛ مراصد الاطلاع، ج1، ص211.</ref>
 ==حج‌‌گزاری الیاس==